Καλοκαίρι του 2011,

Εδώ και μήνες, ερευνούμε στην οικογένεια, για να μάθουμε τι συμβαίνει με το παιδί μας, αγωνία.

Κάνει ζέστη σήμερα. Περιμένω σε έναν διάδρομο του εργαστηρίου στο νοσοκομείο Παίδων. Σε λίγο θα ενημερωθώ για τα αποτελέσματα των πρόσφατων μοριακών εξετάσεων του παιδιού. Με καλεί ο αρμόδιος καθηγητής και του ζητώ με θάρρος να με βάλει αμέσως στο θέμα. Ανταποκρίνεται.

“Αγαπητέ γονέα, τα αποτελέσματα δεν είναι καλά. Το παιδί θα έχει αναπτυξιακές δυσκολίες. Θα χρειαστεί από εσένα να είσαι δίπλα του και με πολύ αγάπη, να το βοηθήσεις να ξεπεράσει πολλά εμπόδια. Θα είσαι;“

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μία. Αγάπη και μόνο Αγάπη για το παιδί. Μαζί θα ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια.

Κάπως έτσι, οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, το «Φάσμα του Αυτισμού», μπήκαν στην καθημερινότητα μας. Ειδική αγωγή, λογοθεραπείες, εργοθεραπείες, υποστήριξη μέρα και νύχτα. Και κάθε μέρα, κάθε νύχτα, κάθε δευτερόλεπτο της πορείας, μάχες συναισθημάτων. Μάχες που άλλοτε κερδίζονται και άλλοτε χάνονται. Όμως, σημασία έχει, ποιος θα κερδίσει στο τέλος αυτόν τον ξεχωριστό πόλεμο.

Άνοιξη του 2016,

Πάμε καλά, προχωράμε, αργά, αλλά προχωράμε.

Η αγάπη είναι εδώ και πολύ δυνατή.

Έχουμε δίπλα μας, όχι έναν μικρό άνθρωπο με διαφορετικότητα, με αυτισμό, αλλά έναν Άγγελο, που μας χαρίζει το χαμόγελο του και προσπαθεί, προσπαθεί πολύ. Η δύναμη του γίνεται δύναμη μας και η δύναμη μας γίνεται δύναμη του. Ένας δυνατός κύκλος συνύπαρξης.

Όμως δεν πρέπει να μείνουμε μόνοι μας, γιατί έτσι, θα μείνουν μόνοι τους και πολλοί άλλοι.

Πρέπει να κάνουμε κάτι μαζί, όλα τα παιδάκια με αυτισμό αλλά και για τα υπόλοιπα παιδιά, να υπάρξει συνεκπαίδευση. Να υπάρξει στο μέλλον ένας καλύτερος κόσμος για όλους.

Με αυτές τις σκέψεις, μέσα σε ένα ανοιξιάτικο βραδινό του 2016, γεννιέται η ιδέα του «Τζάμπολ Αγάπης».

Ξεκινάμε δειλά δειλά με κάποιους αγώνες επίδειξης, με άλλα παιδιά που βρίσκονται στο αυτιστικό φάσμα, αλλά και με παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Η αγάπη των συνανθρώπων μας, μας δίνει κουράγιο για τη συνέχεια.

Εξελισσόμαστε σε «Ειδική Καλαθοσφαιρική Αγωγή».

Πραγματοποιούμε προπονήσεις, σεμινάρια διδασκαλίας, μοιράζουμε Αγάπη και παίρνουμε δύναμη από τα χαμόγελα των συνανθρώπων μας.

Αυτισμός. Αποδοχή αλλά και διδασκαλία.

Εκπαίδευση που μπορεί να υποστηρίξει πέρα από τα βασικά του μπάσκετ, την εξέλιξη στην πειθαρχία, την κοινωνικότητα, την αγάπη για την άθληση, το χαμόγελο και την αισιοδοξία των γονέων.

Είναι μεγάλη η χαρά μου για όσα έχουμε καταφέρει στο «Τζάμπολ της Αγάπης» μαζί με όλα τα παιδιά, τις οικογένειες τους, τους δασκάλους τους, τις εθελόντριες τους εθελοντές, τους υποστηρικτές μας, μαζί με τα παιδιά που υποστηρίζουν τη συνεκπαίδευση. Και προχωράμε, στο ταξίδι του Αυτισμού και των υπολοίπων διαταραχών, για όλα τα παιδιά μας. Για όλα τα χαμόγελα τους.

2 Απριλίου 2020,

Παγκόσμια ημέρα για τον αυτισμό, μέσα σε μία παγκόσμια περιπέτεια για την ανθρωπότητα.

Είχαμε ετοιμάσει έναν πολύ μεγάλο αγώνα μπάσκετ, τον 35ο της σειράς του «Τζάμπολ Αγάπης», για να γιορτάσουμε αυτήν τη μέρα, να γιορτάσουμε τη συνεκπαίδευση.

Να γιορτάσουμε όλοι μαζί, αλλά και εγώ προσωπικά, τις νίκες μας στις μάχες που ξεκινήσαμε αυτή τη χρονιά. Το δικό μου κύκλο σπουδών, τη μετεκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή και στις Μαθησιακές Δυσκολίες που ολοκληρώθηκε, και την έκδοση του βιβλίου της «Ειδικής Καλαθοσφαιρικής Αγωγής-Τζάμπολ Αγάπης».

Μαζί μας, κοντά στα παιδιά, θα ήταν όλοι εκείνοι οι αγαπημένοι παίκτες του μπάσκετ, οι οποίοι μας στηρίζουν 4 χρόνια τώρα. Μαζί με όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα, εθελοντές εθελόντριες, γονείς και φίλοι μας.

Όμως, ο Covid-19 είχε άλλα σχέδια.

Συνεχίζουμε σε μία διαφορετική μάχη, μαζί με ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έναν διαφορετικό πόλεμο.

Για εμάς που ζούμε την καθημερινότητα του Αυτισμού, είναι απλά μία ακόμη μάχη της ζωής μας, Έχουμε μάθει να παλεύουμε καθημερινά. Το ίδιο και πιο δυνατά, συνεχίζουμε τώρα.

2 Απριλίου του 2020,

Μία διαφορετική ημέρα αυτή την χρονιά. Με μία ευχή, να πάνε όλα καλά. Να είμαστε υγιείς και να προχωρήσουμε σε ένα καλύτερο κόσμο, για όλους, με αποδοχή της διαφορετικότητας και συνύπαρξη και αλληλοϋποστήριξη.

Σας ευχαριστώ, όλες και όλους εσάς, που είσαστε κοντά μας. Εύχομαι να έρθει και πάλι, αργά ή γρήγορα, η στιγμή που θα ανταμώσουμε, παίζοντας μπάσκετ!

“Τζάμπολ Αγάπης” – Ειδική Καλαθοσφαιρική Αγωγή

Γιάννης Τσουμπρής

Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

Ιδρυτής του «Τζάμπολ της Αγάπης